Standardy Ochrony Małoletnich w Klubie Karate Kamikaze

Szczecin 2024 r.

WSTĘP

Najważniejszą ideą, przyświecającą naszej działalności jest dbałość o dobro dzieci i w ich interesie. Każdy, kto pracuje w Klubie traktuje dzieci z szacunkiem i dba o ich potrzeby. Trenerzy, instruktorzy oraz pozostały personel przestrzegają prawa i zasad, jakie są ustalone w Klubie. Standardy ochrony małoletnich obowiązują wszystkich pracowników klubu i osoby współpracujące z klubem oraz zawierają wytyczne, dotyczące postępowania w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa i dobra dzieci. Ten dokument określa zasady, które zapobiegają robieniu krzywdy dzieciom oraz zawiera procedury, które należy wdrożyć w przypadku stwierdzenia, że dziecko może być lub z pewnością jest krzywdzone.

Rozdział I – PODSTAWOWE TERMINY

W tym dokumencie używamy kilku skróconych określeń. 

Oto, co one oznaczają: 

1. Klub – oznacza nasz klub, w którym ćwiczymy – Stowarzyszenie Klub Karate Kamikaze, 

2. Władze Klubu – są to wyznaczone osoby (najczęściej Prezes, Trenerzy), którzy podejmują ważne decyzje, związane z naszym Klubem; 

3. Trener, Instruktor – są to nasi nauczyciele sztuk walki, których nazywamy senseiami, prowadzą oni treningi z dziećmi;

4. Pracownikiem Klubu – jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenia.

5. Uczestnik – każdy, kto ćwiczy w naszym Klubie.

6. Małoletni, Uczestnik Małoletni – każdy, kto ćwiczy w naszym Klubie, ale nie ma jeszcze 18 lat – czyli dzieci; 

7. Opiekun Małoletniego Uczestnika – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka mającego nie więcej niż 18 lat, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy;

8. Zgoda rodzica/ opiekuna małoletniego – oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców/ opiekunów osoby, która nie ukończyła 18 roku życia. W przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinno-opiekuńczy. 

9. Krzywdzenie Małoletniego Uczestnika – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika klubu, lub zagrożenie dobra małoletniego, w tym jego zaniedbywanie.

10. Dane Osobowe Małoletniego – czyli wszystkie informacje o dziecku, na przykład imię, nazwisko czy informacja o tym, kiedy się urodziło; 

11. Osoba odpowiedzialna za Standardy Ochrony Małoletnich – jest to ktoś z Klubu, kto dba o ten dokument i o jego przestrzeganie.

Rozdział II – ROZPOZNAWANIE I REAGOWANIE NA CZYNNIKI RYZYKA KRZYWDZENIA DZIECI

1. Personel klubu posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci. 

2. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka, osoba zaniepokojona jest zobowiązana do niezwłocznego zgłoszenia sytuacji personelowi klubu, koordynatorowi ds. ochrony małoletnich w klubie, a w sytuacji koniecznej udzielić pierwszej pomocy.

3. Każde zgłoszenie musi być traktowane z najwyższą powagą i tajemnicą, z pełnym poszanowaniem prywatności dziecka oraz jego rodziny.

4. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka personel klubu podejmuje rozmowę z opiekunami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy. 

5. Personel monitoruje sytuację i dobrostan dziecka.

Rozdział III – ZASADY BEZPIECZNEJ REKRUTACJI TRENERÓW, INSTRUKTORÓW, PRACOWNIKÓW KLUBU PRZED DOPUSZCZENIEM DO PRACY Z MAŁOLETNIMI

1. Prezes Klubu weryfikuje w Rejestrze Sprawców Przestępstw Seksualnych każdą osobę przed dopuszczeniem jej do pracy z trenującymi dziećmi.

2. Przeprowadzenie szczegółowej rozmowy kwalifikacyjnej, podczas której oceniane będą nie tylko umiejętności zawodowe, ale także predyspozycje psychiczne, w tym postawa wobec pracy z dziećmi, empatia, cierpliwość oraz radzenie sobie w sytuacjach trudnych.

3. Regularna ocena pracy trenera w okresie próbnym, z uwzględnieniem jego relacji z dziećmi oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa.

4. Wszyscy pracownicy klubu, trenerzy, instruktorzy mają obowiązek zapoznać się ze Standardami Ochrony Małoletnich oraz stosować. Załącznik 1

5. Wszyscy pracownicy klubu, trenerzy, instruktorzy mają obowiązek wypełnić Oświadczenie o niekaralności. Załącznik 2

Rozdział IV – ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI NA LINII TRENER, INSTRUKTOR, PRACOWNIK KLUBU – MAŁOLETNI, W TYM ZACHOWANIA NIEDOZWOLONE

1. Podstawową zasadą relacji między dziećmi a Trenerami, Instruktorami i pracownikami klubu jest działanie dla dobra dziecka, z poszanowaniem jego godności, z uwzględnieniem jego emocji i potrzeb oraz w jego najlepszym interesie. 

2. Trenerzy, Instruktorzy i pracownicy klubu muszą przestrzegać prawa i regulaminów Klubu oraz nie mogą przekraczać swoich uprawnień ani wykonywać czynności, które do nich nie należą. 

3. Zasady bezpiecznych relacji obowiązują wszystkie osoby pracujące z dziećmi w Klubie. 

4. Podstawowe zasady, jakich muszą przestrzegać trenerzy, instruktorzy i pracownicy klubu to w szczególności:

a) profesjonalna relacja z dziećmi i reakcja względem nich w sposób bezpieczny i sprawiedliwy; 

b) cierpliwość i szacunek w rozmowie z dziećmi, zrozumienie dla ich uczuć, nie wymuszanie zwierzeń na siłę, wsparcie i gotowość do rozmowy; 

c) wyznaczanie jasnych granic w postępowaniu i oczekiwań, ale też wyciąganie konsekwencji za ich nieprzestrzeganie, co uczy, że odpowiedzialność jest po stronie dziecka, a konsekwencje wynikają z jego działania; 

d) branie pod uwagę potrzeb dziecka oraz dostosowanie wymagań do jego potrzeb i możliwości,

e) równe traktowanie dzieci bez względu na płeć, zainteresowania, niepełnosprawność, status społeczny (czyli bez względu, czy pochodzi z bogatej lub biednej rodziny), religię i światopogląd; 

f) ze względu na sportowy charakter działalności klubu, fizyczny kontakt z dzieckiem możliwy jest tylko wtedy, kiedy potrzebne jest to do prawidłowego uczenia ćwiczeń, technik sztuk walki (na przykład poprawianie pozycji albo pokazanie ćwiczenia), a także pomocy przy przygotowaniu do treningu i przebieraniu się. 

Dopuszcza się kontrolowany kontakt odzwierciedlający warunki walki sportowej i samoobrony, jednakże niestwarzający niebezpieczeństwa dla zdrowia i życia dziecka. Dziecko w każdej chwili ma prawo odmówić dalszego kontaktu.

Dopuszczany jest również taki kontakt, który naprawdę potrzebny jest dziecku w wyjątkowej sytuacji (na przykład, gdy dziecko potrzebuje się przytulić po porażce);W sytuacjach, gdy dzieci mają naturalną potrzebę przytulania się do instruktorów, trenerów czy pracowników klubu konieczne jest wypracowanie zasad, które zapewnią jednocześnie komfort dziecku i bezpieczeństwo zarówno dla niego, jak i pracownika klubu.

g) członkowie personelu klubu zwracają się do dzieci w sposób jasny, kulturalny i z szacunkiem. Dopuszcza się luźny styl komunikacji, używanie mowy potocznej pod warunkiem, że nie sprawia to widocznego lub zasygnalizowanego werbalnie dyskomfortu dzieci. Komunikacja dotyczy szeroko pojętej działalności sportowej klubu, a także pomocy psychologicznej i wychowawczej, jeśli zaistnieje taka potrzeba. 

h) dopuszcza się kontakt członków personelu, trenerów i instruktorów z dziećmi poza klubem. Dopuszcza się wymianę numerów telefonu, adresów e-mail i innych danych kontaktowych potrzebnych do codziennej komunikacji, a także nawiązywanie kontaktów w mediach społecznościowych i komunikację przez narzędzia takie jak Messenger, Whatsapp itp. Komunikacja zachowuje kontekst merytoryczny, związany z działalnością klubu i zachowuje zasady wymienione w pkt. g.

i) ustalanie reguł i zasad pracy w grupie, jasne określanie wymagań i oczekiwań wobec Małoletniego, stanowcze reagowanie na złe zachowania; 

j) panowanie Trenera i/lub Instruktora nad własnymi emocjami; 

5. Odpoczynek dzieci/nocowanie w klubie lub poza nim.

Zasady wypoczynku dzieci są zgodne z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży.

6. Trenerzy i/lub Instruktorzy nie mogą w szczególności: 

a) stosować wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie, w tym stosowania kar fizycznych lub wykorzystywania przewagi (zastraszania, przymuszania, gróźb); 

b) zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dzieci;

c) ujawniać informacji wrażliwych (wizerunek, informacja o sytuacji rodzinnej, medycznej, prawnej itp.) dotyczących dziecka osobom nieuprawnionym, w tym innym dzieciom; 

d) zachowywać się w obecności dzieci w niewłaściwy sposób, np. poprzez używanie wulgarnych słów, obrażanie oraz wspominanie o wyglądzie dziecka w taki sposób, który może spowodować zawstydzenie;

e) faworyzować dzieci; 

f) filmować, nagrywać głosu, fotografować dzieci dla potrzeb prywatnych Trenera i/lub Instruktora nie związanych z prowadzonymi treningami;

g) proponować dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji psychoaktywnych, spożywać ich wspólnie z dziećmi lub w ich obecności; 

7. Zapraszanie do domu małoletniego lub trenera powinno odbywać się wyłącznie w kontekście spraw związanych z treningiem, organizacją wyjazdów lub omówieniem niepokojących zachowań dziecka. Spotkania te powinny być zawsze ściśle związane z działalnością klubu.

Trenerzy, instruktorzy i pracownicy klubu mogą odwiedzać domy małoletnich tylko w obecności rodziców i opiekunów. Wszelkie spotkania muszą być uzgodnione z rodzicami, którzy powinni być obecni podczas całej wizyty. W przypadku, gdy rodzice/opiekunowie nie mogą uczestniczyć w spotkaniu, należy przełożyć wizytę lub zorganizować ją w neutralnym miejscu, jak biuro klubu. Przed wizytą  należy ściśle określić cel spotkania oraz poinformować rodziców/opiekunów o planowanym przebiegu rozmowy.

Rozdział V – PROCEDURY REAGOWANIA NA KRZYWDZENIE

1. Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania. 

2. Na potrzeby niniejszego dokumentu przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia bezpieczeństwa dzieci: 

a) popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem), 

b) doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie, 

c) doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem). 

3. Na potrzeby niniejszego dokumentu wyróżniono procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez: 

a) osoby dorosłe (personel, inne osoby trzecie, rodziców/opiekunów prawnych), 

b) inne dziecko. 

4. W przypadku powzięcia przez członka personelu podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone lub zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko albo opiekuna dziecka, członek personelu ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji zarządowi klubu. Notatka może mieć formę pisemną lub mailową. 

5. Interwencja prowadzona jest przez zarząd klubu, który może wyznaczyć na stałe do tego zadania inną osobę. W przypadku wyznaczenia takiej osoby jej dane (imię, nazwisko, email, telefon) zostaną podane do wiadomości personelu, dzieci i opiekunów. 

6. W przypadku wyznaczenia innej osoby do prowadzenia interwencji pod pojęciem „zarządu klubu” należy rozumieć osobę odpowiedzialną za prowadzenie interwencji. 

4. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby wyznaczonej do prowadzenia interwencji, wówczas interwencja prowadzona jest przez zarząd klubu. 

5. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony zarządu klubu, a nie została wyznaczona osoba do prowadzenia interwencji, wówczas działania opisane w niniejszym rozdziale podejmuje osoba, która dostrzegła krzywdzenie lub do której zgłoszono podejrzenie krzywdzenia. 

6. Do udziału w interwencji można dopuścić specjalistów, w szczególności psychologów i pedagogów, celem skorzystania z ich pomocy przy rozmowie z dzieckiem o trudnych doświadczeniach. 

7. Zarząd klubu informuje opiekunów o obowiązku zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja, sąd rodzinno-opiekuńczy lub najbliższy ośrodek pomocy społecznej). 

8. Po poinformowaniu opiekunów, zgodnie z punktem poprzedzającym, zarząd klubu składa zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu rejonowego (wydziału rodzinnego i nieletnich) lub ośrodka pomocy społecznej. 

9. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym. 

10. Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi Załącznik 3 do niniejszych Standardów.Kartę załącza się do rejestru interwencji prowadzonego przez klub. 

11. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112 lub 998 (pogotowie). Poinformowania służb dokonuje członek personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu i następnie wypełnia kartę interwencji. 

12. Krzywdzenie przez osobę dorosłą 

a) W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka zarząd klubu przeprowadza rozmowę z dzieckiem i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności jego opiekunami. Zarząd klubu stara się ustalić przebieg zdarzenia, ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji. 

b) Zarząd klubu organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb. 

c) W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo zarząd klubu sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury. 

d) W przypadku, gdy z rozmowy z opiekunami wynika, że nie są oni zainteresowani pomocą dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które doświadczyło krzywdzenia, zarząd klubu sporządza wniosek o wgląd w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego. 

e) W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, że opiekun dziecka zaniedbuje jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo (np. dziecko chodzi w nieadekwatnych do pogody ubraniach, opuszcza miejsce zamieszkania bez nadzoru osoby dorosłej), rodzina stosuje przemoc wobec dziecka, należy poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej o potrzebie pomocy rodzinie, gdy niespełnianie potrzeb wynika z sytuacji ubóstwa bądź, w przypadku przemocy i zaniedbania, konieczności wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty”. 

f) W przypadku, gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez członka personelu klubu, wówczas osoba ta zostaje odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko z  dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy. 

g) W przypadku, gdy członek personelu klubu dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, zarząd klubu powinien zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchać osobę podejrzewaną o krzywdzenie, dziecko oraz innych świadków zdarzenia. W sytuacji gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, należy rozważyć rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia, lub zarekomendować takie rozwiązanie zwierzchnikom tej osoby. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniona przez klub, lecz przez podmiot trzeci, wówczas należy zarekomendować zakaz wstępu tej osoby na teren klubu, a w razie potrzeby rozwiązać umowę z instytucją współpracującą. 

h) Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych. 

i) W przypadku gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie. 

13. Krzywdzenie rówieśnicze 

a) W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające w klubie (np. na zajęciach grupowych) należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego opiekunami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami, mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji. Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji.

b) Wspólnie z opiekunami dziecka krzywdzącego należy opracować plan naprawczy, celem zmiany niepożądanych zachowań. 

c) Z opiekunami dziecka poddawanego krzywdzeniu należy opracować plan zapewnienia mu bezpieczeństwa, włączając w ten plan sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia. 

d) W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego dziecka samo nie jest krzywdzone przez opiekunów, innych dorosłych bądź inne dzieci. W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w stosunku do tego dziecka. 

e) W przypadku, gdy dziecko krzywdzące nie uczestniczy w działaniach klubu należy porozmawiać z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu, innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu, a także z opiekunami dziecka krzywdzonego celem ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Zarząd klubu organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb oraz o sposobach reakcji na zdarzenie (poinformowanie sądu rodzinnego, poinformowanie szkoły, poinformowanie opiekunów dziecka krzywdzącego). 

f) Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku od 13 do 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie. 

g) Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie.

Rozdział VI – ZASADY OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH ORAZ WIZERUNKU DZIECI W KLUBIE

1. Klub zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi.

2. Rodzice/opiekunowie małoletniego wyrażają zgodę na publikację wizerunku dziecka w materiałach promocyjnych klubu takich, jak strona internetowa, media społecznościowe, plakaty i ulotki,  poprzez wypełnienie odpowiedniej deklaracji w momencie zapisów dziecka do klubu.

3. Wszystkie zapisy do klubu muszą być dokonywane wyłącznie za pośrednictwem oficjalnej strony internetowej.

4. Wizerunki dzieci powinny być publikowane w sposób, który nie ujawnia dodatkowych danych osobowych takich, jak pełne imię i nazwisko czy adres zamieszkania, z wyjątkiem podania do publicznej wiadomości wyników z zawodów sportowych.

Rozdział VII – ZASADY BEZPIECZNEGO KORZYSTANIA INTERNETU I MEDIÓW ELEKTRONICZNYCH

1. Klub nie zapewnia dzieciom dostępu do Internetu. 

2. Na terenie klubu dostęp dziecka do Internetu możliwy jest wyłącznie przez prywatne urządzenia mobilne członków klubu. 

3. W przypadku zaobserwowania przeglądania przez dziecko niebezpiecznych treści, osoba odpowiedzialna za opiekę w danym momencie małoletniego (trener, osoba obserwująca) przekazuje zarządowi klubu, który powiadamia opiekunów dziecka o zdarzeniu.

Rozdział VIII – MONITORING

1. Osobą odpowiedzialną za monitorowanie realizacji standardów ochrony małoletnich jest każdy instruktor prowadzący zajęcia. 

2. Prezes Klubu odbiera zgłoszenia dotyczące problemów związanych z zagrożeniem bezpieczeństwa dzieci; reaguje na te zgłoszenia, konsultuje w miarę potrzeb z innymi podmiotami; w uzasadnionych przypadkach może zgłaszać sprawy odpowiednim służbom (MOPS, GOPS, policja, sąd rodzinny, prokuratura). 

3. Osoba, o której mowa w punkcie 2. tego rozdziału, przeprowadza wśród personelu klubu, raz na dwa lata, ankietę monitorującą poziom realizacji Standardów. 

Wzór ankiety stanowi Załącznik 4 do niniejszego dokumentu.

4. W ankiecie personel może proponować zmiany Standardów oraz wskazywać naruszenia Standardów w klubie. 

5. Instruktor na bieżąco zbiera opinie rodziców, prawnych opiekunów i dzieci o rezultatach realizacji standardów. 

6. Prezes Klubu wprowadza niezbędne zmiany i ogłasza trenerom, instruktorom i pracownikom klubu nowe brzmienie standardów ochrony małoletnich.

Rozdział IX – PRZEPISY KOŃCOWE

1. Standardy ochrony małoletnich wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.

2. Ze standardami są zapoznani wszyscy trenerzy, instruktorzy i pracownicy klubu, co potwierdzają własnoręcznym podpisem.

3. Rodzice/opiekunowie maja możliwość zapoznania się ze Standardami, które umieszczone są na stronie internetowej klubu oraz dostępne w biurze klubu.

 Załączniki poniżej: